تهیه غذا
از امور مهم خانهداری پخت و پز و تهیه غذاست، و این امر، مراتب کاردانی و سلیقه بانوان را به اثبات میرساند. یک خانم کدبانو و با ذوق با صرف بودجه کم بهترین و خوشمزهترین غذاها را تهیه میکند؛ اما یک خانم بیسلیقه هم زیاد بودجه صرفمیکند و هم غذایش دلچسب نیست. خانمی که بتواند غذاهای لذیذ و مطبوع تهیه کند، بدین وسیله شوهرش را به خانه و زندگی علاقهمند میسازد، و کمتراتفاق میافتد که به هوس خوردن غذاهای لذیذ به مهمانخانه و هتل برود.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله میفرماید:
بهترین زنان شما زنی است که خودش را خوشبو کند و در طبخ غذا مهارت داشته باشد و اقتصاد را از دست ندهد. چنین زنی یکی از عُمّال و کارکنان خدا خواهد بود.
و عامل خدا، هرگز با شکست و پشیمانی مواجه نخواهد شد.[1]
در این جا مجالی نمیبینیم که به فن آشپزی بپردازیم و دستور طبخ و انواع غذاها را تشریح کنیم و اصولًا از عهده نگارنده ساخته نیست، لیکن خوشبختانه کتاب های خوبی در این باره به وسیله آشنایان به فن آشپزی و تغذیه نوشته شده که در دسترس همگان قرار دارد، شما میتوانید آنها را بخوانید و از تجربیات و سلیقه شخصی خودتان نیز استفاده نمایید و غذاهای خوشمزه و مفیدی تهیه کنید، ولی تذکر چند مطلب ضرورت دارد:
مطلب اول، غذا خوردن تنها برای لذت بردن و پر کردن شکم نیست؛ بلکه منظور مهمتری در کار است؛ انسان بدان جهت غذا میخورد که موادی را که برای حفظ سلامت و ادامه حیات سلولهای بدن ضرورت دارد به آنها برساند، مواد لازم در انواع غذاها، میوهها، سبزیجات، حبوبات و گوشتها پراکندهاند، و بهطور کلی به شش دسته تقسیم میشوند:
1. آب؛ 2. مواد معدنی مانند: کلسیم، فسفر، آهن، ید و مس؛ 3. مواد نشاستهای؛ 4. چربی ها؛ 5. پروتئین؛ 6. انواع ویتامینها، مانند: ویتامین، ویتامین، ویتامین و ویتامین.
بیشتر وزن بدن انسان را آب تشکیل میدهد، آب، غذاهای جامد را حل میکند تا به وسیله روده جذب بدن شوند، درجه حرارت بدن را تنظیم میکند؛ مواد معدنی برای رشد و نمو استخوانها و دندانها و تنظیم کار عضلات ضرورت دارند، مواد نشاستهای و قندی، تولید انرژی میکنند؛ چربیها نیز انرژی و حرارت تولید میکنند؛ پروتئین برای رشد بدن و تجدید سلولهای کهنه ضرورت دارد؛ ویتامینها برای رشد بدن و استحکام استخوانها و تقویت اعصاب و تنظیم دستگاههای بدن و سوخت و سوز غذاها در سلولها ضرورت دارند.
مواد مذکور برای حفظ سلامت انسان و ادامه حیات او کمال ضرورت را دارا هستند، هر یک از آنها آثار خاصی دارند و گوشهای از نیازهای بدن را تأمین میکنند، فقدان، کمبود و یا زیادی هر یک از این ها به شادابی و تندرستی انسان آسیب میرسانند و ممکن است بیماریهای سخت و خطرناکی را به وجود آورند. سلامت و بیماری، طول عمر و کوتاهی آن، سلامت اعصاب و بیماری های روانی، شادی و افسردگی، زشتی و زیبایی و به طور کلی، تمام حوادثی که در بدن رخ میدهد، مربوط به کیفیت تغذیه انسان است.
ما از آن چه میخوریم ساخته شدهایم، اگر انسان بداند چه چیز و چه مقدار بخورد کمتر بیمار میشود، بدبختی این جاست که بدون توجه به نیازمندیهای غذایی بدن و خواص و آثار خوردنی ها شکم را از غذاهای خوشمزه پر میکنیم و سلامت خویشتن را در معرض خطر قرار میدهیم، وقتی به خود میآییم که کار از کار گذشته و کارخانه ظریف بدن فرسوده و مختل شده است، در آن هنگام به این طبیب و آن طبیب، این دارو و آن دارو پناه میببریم، امّا افسوس که رنگ و روغن، نمیتواند کارخانه فرسوده را ترمیم کند.
بدین دلیل پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله میفرماید:
شکم، مرکز همه بیماریهاست.[2]
انتخاب غذاها معمولًا بر عهده بانوان است، پس صحت و سلامت خانواده تا حدودی به آنان مربوط است. بنابراین، یک بانوی خانهدار مسئولیت بسیار سنگینی بردوش دارد که اگر اندکی در این باره سهلانگاری کند ممکن است خود، شوهر و فرزندانش را در معرض بیماریهای سخت قرار دهد. یک خانم علاوه بر این که باید طباخ ماهری باشد، هم چنین باید یک غذاشناس کامل، بلکه یک طبیب حاذق باشد، نباید منظورش تنها پر کردن شکم اهل خانه باشد، بلکه در وهله اول باید موادی را که برای حفظ سلامت و تأمین حوایج غذایی بدن ضرورت دارد در نظر بگیرد، و تشخیص بدهد که مواد لازم در کدام یک از خوردنیها و به چه مقدار وجود دارد، آن گاه بر طبق نیازهای گوناگون بدن از خوردنیها انتخاب کند و جزء برنامه خوراک قرار دهد، درعینحال سعی کند غذاهای لازم و مفید را خوشمزه و دلپذیر در آورد و در اختیار خانواده قرار دهد.
پیغمبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله میفرماید:
وظیفه زن نسبت به شوهر این است که چراغ خانه را روشن کند و غذای نیکو و شایسته تهیهکند.[3]
زنی به رسول خدا عرض کرد: خدمت کردن زن در خانه شوهر چه فضیلتی دارد؟ حضرت فرمود:
در مقابل هر کاری که برای اداره امور منزل انجام دهد خدا نظر لطفی به او میفرماید و کسی که مورد نظر خدا واقع گردد معذّب نخواهد شد.[4]
مطلب دوم، احتیاجات غذایی افراد همیشه یکسان نیست، بلکه نسبت به سنین و احوال مختلف، تفاوت دارد؛ مثلًا، اطفال و جوانان چون در حال رشد و نمو هستند، به مواد معدنی مخصوصاً کلسیم نیاز بیشتری دارند، باید در برنامه غذایی آنها چیزهایی را داخل کرد که ازحیث مواد معدنی غنی باشد. هم چنین افراد مذکور چون دارای حرکت و فعالیت زیاد هستند و بیشتر انرژی مصرف میکنند، به مواد انرژیزا مانند چربیها، مواد قندی و نشاسته ای بیشتر نیاز دارند، لذا در تغذیه آنان باید این موضوع رعایت شود.
احتیاجات غذایی افراد نسبت به نوع شغلشان نیز مختلف است؛ مثلًا، یک کارگر نیاز بیشتری به چربی ها و مواد قندی و نشاستهای دارد؛ زیرا لازمه شغلش کوشش و فعالیت زیاد است، اما کسی که شغل راحت و آسانی داشته باشد، به قدر یک کارگر نیاز به مواد مذکور ندارد. برنامه غذای تابستان با زمستان نیز یک سان نیست، برنامهغذایی یک بیمار نیز نمیتواند با برنامه غذایی افراد سالم یکسان باشد، معمولًا باید غذای بیمار سبک و مقوّی باشد، در خصوص غذای بیمار باید از پزشک دستور گرفت. بههرحال یک خانم خانهدار باید همه این نکات را رعایت کند و بر اساس نیاز اعضای خانواده غذا برایشان تهیه کند.
مطلب سوم، یکی از نکات حساس و قابل توجه این است که وقتی سن انسان از چهل سال تجاوز کرد معمولًا در معرض ابتلا به بیماری چاقی قرار میگیرد، شاید بعضیها چاقی را علامت سلامت مزاج بشمارند، امّا این موضوع کاملًا اشتباه است، چاقی، از بیماریهای خطرناکی است که عوارض ناگواری را بهدنبال دارد. اشخاص چاق در معرض ابتلای بیماری های گوناگونی چون ناراحتی قلبی، فشار خون، سختشدن شریانها، و بیماریهای کلیه، کبد، کیسه صفرا و مرض قند قرار دارند. به تصدیق پزشکان و تأیید آمارهای شرکتهای بیمه، افراد لاغر بیشتر از افراد فربه عمر میکنند. وقتی سن انسان از چهل سال تجاوز کرد، فعالیت بدن کمتر میشود، در نتیجه، میزان سوختوساز آن نیز تقلیل مییابد، بنابراین به چربیها، مواد قندی و نشاستهای کمتری نیاز دارد. در این سنین، دستگاه تولید نیروی بدن- که کالریها را به انرژی تبدیل میسازدکمتر کار میکند، در نتیجه، کالریهای تبدیل نشده در اطراف کمر و اطراف شرایین و اعضای بدن جمع شده، تولید چاقی میکنند، بهترین علاج چاقی کمخوری است، به ویژه کمخوردن چربیها، مواد نشاستهای و قندی.
خانمی که به شوهرش علاقهمند است، تا آثار و علایم چاقی را در او مشاهده کرد، باید در برنامه غذایی او تجدید نظر کند، مواظب باشد پرخوری نکند، از مصرف چربیها، شیرینیها و خامهممنوعش سازد.
مواد قندی و نشاستهای مانند نان و برنج از عوامل مهم چاقی هستند، کاری کند که مرد از اینها کمتر مصرف نماید، به جای اینها از مواد پروتئیندار، مانند: تخممرغ، جگر، گوشت گوسفند و گوساله، پرندگان، ماهی و پنیر را بیشتر در برنامه غذایی او بگنجاند، زیرا اینها هم رفع گرسنگی میکنند و هم کالری کمتری دارند، لبنیات نیز در این سنین مناسب است، اگر از سوی پزشک منع نشده باشد، میوه جات و سبزیجات نیز مناسب است، در این باره با پزشک نیز مشورت کنید و دستور بگیرید، رعایت همه این نکات برای خانمی که به شوهرش علاقهمند است کاملًا ضرورت دارد، در واقع شادابی و نشاط شوهر به دست اوست، چون هر غذایی نزدش گذاشت، به ناچار تناول خواهدکرد.
امّا اگر از شوهرت سیر شدهای و هوس بیوه شدن نمودهای و میخواهی به گونهای او را به قتل برسانی که مورد تعقیب پلیس قرار نگیری و کسی از جنایت تو آگاه نشود خیلی آسان است، غذاهای بسیار چرب و شیرین و خوشمزه تهیه کن و نزد شوهرت بگذار و با اصرار زیاد او را به پرخوری تشویق کن، تا میتوانی نان و برنج در برنامه غذاییاش بگنجان، یک سفره رنگارنگ و زیبا برایش پهن کن، و به او بگو: تا میتوانی شکم خود را از این غذاهای لذیذ پر کن.
اگر بدین برنامه عمل کنی، مطمئن باش چندی نمیگذرد که به هدفت میرسی و او را زود از دست میدهی!
ممکن است خواننده گرامی بگوید: برنامه غذایی مذکور برای آن طبقهای مناسب است که به انواع غذاهای لذیذ و گرانقیمت دسترسی دارند، نه برای طبقه ضعیف که اکثریت ملت را تشکیل میدهند و با تلاش شبانه روزی، یک لقمه غذای سادهای بهدست میآورند! این گونه افراد چگونه میتوانند برای تأمین حوایج عمومی بدن برنامه غذایی داشته باشند؟! لیکن خواننده گرامی باید بدین مطلب توجه داشته باشد که خوشبختانه مواد ضروری بدن در همین غذاهای ساده و طبیعی به قدر کافی وجود دارد. اگر کدبانوی خانه از فن تغذیه و طباخی اطلاع کامل داشته باشد، میتواند از همین حبوبات و میوهجات ساده، مانند: نخود، لوبیا، عدس، گندم، سیب، پیاز، گوجه، هویج و انواع مختلف سبزیجات، غذایی درست کند که هم مطبوع باشد و هم مطابق بهداشت و تندرستی، ولی کاردانی و سلیقه لازم دارد.
[1]. وسائل الشیعه، 14، ص 15
[2]. بحارالأنوار، ج 62، ص 290
[3]. مستدرک الوسائل، ج 2، ص 551
[4]. بحارالأنوار، ج 103، ص 251