اخلاق خوش همسر
کسی که خوش اخلاق باشد، با مردم خوش‌رفتاری کند، با چهره‌ای خندان سخن بگوید و در برابر حوادث و مشکلات بردبار باشد، محبوب همه است، دوستانش بسیارند، همه از معاشرت و رفت و آمد با او لذت می‌برند، عزیز و محترم است، به‌ضعف اعصاب و بیماری‌های روانی مبتلا نمی‌شود، بر مشکلات و دشواری‌های زندگی پیروز می‌گردد، از زندگی لذت می‌برد، و بر اطرافیانش زندگی خوش می‌گذرد.
امام صادق علیه السلام می‌فرماید:
هیچ زندگانی‌یی گواراتر از خوش اخلاقی نیست.[1]
اما کسی که بد اخلاق باشد، با صورت درهم کشیده با مردم ملاقات کند، در برابر حوادث و ناملایمات بی‌تابی کند و تند خو و بدزبان باشد، زندگی تلخ و ناگواری خواهد داشت، همواره خودش ناراحت و اطرافیانش در عذابند، مردم از او متنفر و از معاشرتش گریزانند، خواب و خوراک درستی ندارد و برای انواع بیماری‌ها، به ویژه بیماری های روانی آمادگی کامل دارد.
دوستانش اندکند و محبوب کسی نیست.
پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله می‌فرماید:
انسان بد اخلاق، نفس خود را در رنج و عذاب دایم قرار می‌دهد.[2]
خوش اخلاقی برای همه لازم است، به ویژه برای زن و شوهر؛ زیرا اینان همیشه باهم هستند و ناچارند با هم زندگی کنند.
خانم محترم! اگر می‌خواهی زندگی به خود، همسر و بچه‌هایت خوش بگذرد اخلاقت را اصلاح کن، همیشه شاد و خندان باش، اوقات‌تلخی و دعوا نکن، خوش‌برخورد و شیرین زبان باش. شما با اخلاق خوش می‌توانی خانه‌ات را به صورت بهشت در آوری، آیا حیف نیست که با بد اخلاقی، آن را به جهنمی سوزان تبدیل کنی وخود و خانواده‌ات در آن در عذاب باشید؟ تو می‌توانی فرشته رحمت باشی، محیطخانه را باصفا و نورانی کنی، چرا آن را به صورت زندانی تاریک در می‌آوری؟ لب‌خندان و شیرین زبانی تو، دلِ همسر و فرزندانت را غرق سرور و شادمانی می‌کند وغم و اندوه را از دلشان می‌برد. آیا می‌دانی که اگر فرزندانت را وقت رفتن به مدرسه یا سر کار، باتبسم و گرمی بدرقه کنی، چه‌تأثیر نیکویی در روح و اعصابشان خواهی گذاشت؟
اگر به زندگی و همسرت علاقه داری، بداخلاقی نکن؛ زیرا اخلاق خوب، بهترین پشتوانه تداوم زندگی زناشویی است.
بیش‌ترطلاق‌ها در اثر بدرفتاری زن و شوهر و عدم توافق اخلاقی صورت می‌گیرد. آمار طلاق‌ها نیز این مطلب را تأیید می‌کند.
عدم‌توافق اخلاقی، نخستین علت بروز اختلاف‌های خانوادگی است. به عنوان نمونه، به آمار سال‌های 47 و 48 و 49 اشاره می‌کنیم:
در سال 1347 از 16039 پرونده شکایت که به دادگاه خانواده رسیده است، 12760 پرونده براساس عدم توافق اخلاقی بوده است. در سال 1348 از میان 16058 پرونده اختلافات زناشویی 11246 پرونده به عدم توافق میان زن و شوهر اختصاص داشته است. این آمار ساده، نشان می‌دهد که بیش از 70% اختلاف‌های زناشویی به‌دلیل عدم توافق اخلاقی بروز می‌کند.[3]
خانم محترم! با خوش اخلاقی، عشق و محبت همسرت را به خود جلب کن تا به زندگی و خانواده علاقه‌مند شود، با شوق و ذوق کار کند و اسباب رفاه شما را فراهم‌سازد، اگر خوش اخلاق بودی، او دیگر به دنبال شب‌نشینی و عیاشی نمی‌رود و زودتر به خانه می‌آید.
در این‌جا توجه شما را به این داستان جلب می‌کنیم:
زنی به شورای داوری شکایت کرد که شوهرم همیشه ناهار و شام را بیرون از خانه می‌خورد. شوهر جواب داد: علت این است که زنم اصلًا با من سازگاری ندارد و بداخلاق‌ترین زن دنیاست. زن ناگهان خیز برداشت و در حضور اعضای داوری، شوهرش را کتک زد.[4]
این خانم نادان خیال می‌کرد با شکایت و فحش و کتک می‌توان شوهر را به خانه جلب کرد، در حالی که برای این منظور، یک راه عقلی و ساده وجود دارد و آن، خوش‌رفتاری و خوش اخلاقی است.
به نمونه‌ای از این داستان‌ها که در جراید آمده توجه کنید:
زنی در شورای داوری گفت: شوهرم پانزده ماه است که با من حرف نمی‌زند و مخارج ما را به وسیله مادرش می‌فرستد.
مرد در پاسخ گفت: چون از دست بد اخلاقی‌های زنم به تنگ آمده‌ام، تصمیم گرفتم صحبت نکنم و پانزده ماه است که به این کار ادامه می‌دهم.[5]
بیش‌تر مشکلات زناشویی را با هوشیاری و اخلاق‌خوش می‌توان حل کرد. اگر شوهرت کم محبت است، اگر به خانه و زندگی علاقه ندارد، اگر دنبال عیاشی می‌رود، اگر دیر به خانه می‌آید، اگر شام و ناهار را بیرون صرف می‌کند، اگر بدرفتاری‌و تندخویی و دعوا می‌کند، اگر ثروتش را به باد می‌دهد، اگر دم از طلاق وجدایی می‌زند، همه این‌ها و صدها مانند این‌ها را می‌توان با خوش‌رفتاری و اخلاق‌خوش حل‌کرد. تو اخلاق و رفتارت را اصلاح کن تا نتیجه‌اعجازآمیز اخلاق‌خوب را ببینی.
امام صادق علیه السلام می‌فرماید:
خدا به آدم خوش اخلاق ثواب جهاد می‌دهد و صبح و شب برایش ثواب نازل می‌شود.[6]
و در جای دیگر می‌فرماید:
زنی که شوهرش را اذیت کند و اندوهگینش سازد از رحمت خدا دور است. و زنی که
به‌شوهرش احترام بگذارد و آزارش نرساند و فرمانبردارش باشد خوش بخت و رستگاراست.[7]
به رسول خدا صلی الله علیه و آله عرض شد: فلان زن شخص زن خوبی است. روزها روزه دارد و شب‌ها عبادت می‌کند؛ اما بداخلاق است و همسایگانش را آزار می‌رساند.
حضرت فرمود:
هیچ خیر و خوبی یی ندارد و اهل دوزخ است![8]
[1]. بحارالأنوار، ج 71، ص 389
[2]. همان، ج 73، ص 298
[3]. روزنامه اطلاعات، 15 آذر 1350
[4]. همان، 3 بهمن 1350
[5]. همان، 3 شهریور 1349
[6]. بحارالأنوار، ج 71، ص 377
[7] و. همان، ج 103، ص 253
[8] و. همان، ج 103، ص 253