اگر در خانه کار می‌کند ...
اگر شغل مرد در بیرون از خانه باشد، همسرش در غیاب او آزادی دارد؛ اما اگر درمنزل کار کند، همسرش محدود خواهد بود.
ممکن است مرد، شاعر، نویسنده، نقاش و یا دانشمند و اهل مطالعه باشد. چنین افرادی معمولاً محل کارشان منزل است، ناچارند همیشه یا بیش‌تر وقت خود را در خانه باشند. از همین رو، زندگی آن‌ها بادیگران تفاوت دارد. کارشان یک کار فکری و ذوقی است که به محیطی آرام و بی‌سرو صدا نیاز دارد.
در این جا مشکل بزرگی پیدا می‌شود، از یک سو، مرد به محیط آرام و بی‌سروصدا نیاز دارد و از سوی دیگر، خانم می‌خواهد در خانه آزادانه زندگی کند. اگر زن بتواند کارهای خانه را به گونه ای انجام دهد که مزاحم فعالیت های فکری شوهرش نباشد، کار ارزنده‌ای انجام داده است؛ زیرا ایجاد محیطی آرام، کار آسانی نیست، به‌ویژه برای افراد بچه‌دار، فداکاری و تدبیر می‌خواهد. گرچه دشوار است، اما برای ترقی و موفقیت مرد ضرورت دارد.
زن اگر با همسرش همکاری داشته باشد، می‌تواند از او فردی آبرومند و مفید بسازد که هم به اجتماع خدمت کند و هم اسباب افتخار او باشد. این خانم باید توجه داشته باشد که گرچه شوهرش همواره یا بیش‌تر وقت‌ها در خانه است، اما بی‌کار نیست. نباید انتظار داشته باشد زنگ در خانه را جواب دهد، بچه‌داری کند، گاهی سری به آشپزخانه بزند، در کارهای خانه کمک کند، با بچه‌های شلوغ و بازی‌گوش دعوا کند. وقتی که مرد مشغول کار است باید او را ندیده گرفت و فرض کرد اصلًا در خانه نیست.
خانم محترم! وقتی که همسرت می‌خواهد به اتاق کار برود، اسباب و لوازم مورد نیازش را ازقبیل: کتاب، قلم، کاغذ، دفتر، مداد، همه را برایش حاضر کن که برای پیدا کردن آن‌ها معطل نشود. آن گاه که اسباب و لوازم کارش آماده شد، از اتاق بیرون برو و او را به حال خود بگذار. در اطراف اتاقش آهسته راه برو، بلند بلند حرف نزن، مواظب باش بچه‌ها سر و صدا نکنند، به آنان بگو که اکنون وقت بازی شما نیست؛ زیرا پدر در اتاق مشغول کار است و از سر و صدای شما ناراحت می‌شود، بازی را بگذارید برای ساعت‌های بی‌کاری او. در زمان کار، درباره مسائل زندگی سخن نگو؛ زیرا رشته افکارش پاره می‌شود و تا بخواهد دوباره حواسش را متمرکز کند، بی‌کار می‌ماند. در راه رفتن از کفش‌های بی‌صدا استفاده کن. صدای زنگ در خانه را کوتاه‌کن که مزاحم او نشود.
پاسخ تلفن را بده و اگر کسی با او کار داشت، بگو: مشغول کار است، اگر ممکن است در فلان ساعت تلفن بفرمایید. برنامه رفت و آمد و مهمان داری را به ساعت‌های استراحت او بینداز. از دوستان و خویشانت، که قصد دیدار شما را دارند، عذرخواهی کن و بگو:
چون سر و صدای ما ممکن است برای کارآقا مزاحمت داشته باشد، خواهشمندم در فلان وقت تشریف بیاورید. آنان هم اگردوستان شما باشند، از این پیشنهاد رنجیده خاطر نخواهند شد، بلکه شما را به‌خاطر کاردانی و شوهرداری تحسین خواهند کرد. در عین حال که سرگرم کارهای خانه هستی، مراقب شوهرت نیز باش، اگر چیزی خواست، بی‌درنگ برایش حاضرکن.
شاید خانم‌ها این گونه زندگی را غیر ممکن شمرده، بگویند: مگر برای یک زن امکان دارد که کارهای دشوار خانه‌داری را انجام دهد و در عین حال، به شوهرش رسیدگی کند و خانه را به گونه‌ای در آورد که کوچک‌ترین مزاحمتی برای او پیدا نشود؟ البته این گونه زندگی، چون غیر عادی است، تا اندازه‌ای دشوار به نظر می‌رسد؛ اما اگر به ارزش و اهمیت کارشان واقف باشند و تصمیم بگیرند که کوشش و فداکاری کنند، با کاردانی و تدبیر می‌توانند مشکل را حل کنند. مراتب لیاقت و شایستگی زن در این جا بروز می‌کند وگرنه اداره یک زندگی عادی از همه کس ساخته است.
خانم محترم! نوشتن یک کتاب ارزنده علمی یا یک مقاله جالب و سودمند یا سرودن اشعاری نغز و دل‌پذیر یا کشیدن یک تابلوی نقاشیِ باارزش یا حل مشکلات علمی کارآسانی نیست، اما با همکاری و ازخودگذشتگی تو امکان پذیر می‌گردد. آیا حاضر نیستی در این باره فداکاری کنی و با اندک تغییری در طرز زندگی معمولی مردم، شوهرت را که از هر جهت لیاقت دارد، به صورت مردی دانشمند و مفید در آوری که همه جامعه از خدماتش استفاده کنند و تو نیز از منافع مادی و آبروی اجتماعی او بهره‌مند گردی؟