پایگاه اطلاع رسانی آیت الله ابراهیم امینی قدس سره

لغزش‌های شوهرت را ببخش

لغزش‌های شوهرت را ببخش

 

به غیر از معصوم، همه کس خطا و لغزش دارند. دو نفر که با هم زندگی می‌کنند و از جهتی تشریک مساعی و همکاری دارند، باید لغزش‌های یک‌دیگر را ببخشند تا زندگیِ آنان ادامه پیدا کند. اگر بخواهند در این باره سخت‌گیری کنند، ادامه همکاری غیر ممکن می‌شود. دوشریک، دو همسایه، دو دوست، دو همکار، دو نفر زن و شوهر باید در زندگیِ اجتماعی دارای گذشت باشند.

هیچ زندگیِ اجتماعی‌یی به اندازه زندگیِ خانوادگی، نیازمند گذشت نیست. اگر اعضای یک خانواده بخواهند در مورد یک‌دیگر سخت‌گیری کنند و لغزش‌های یک‌دیگر را دنبال کنند، یا زندگی آن‌ها از هم می‌پاشد و یا بدترین زندگی را خواهند داشت.

خانم محترم! ممکن است از شوهر شما خطا یا لغزش هایی صادر شود. ممکن است از روی خشم و غضب، به شما اهانت کند، یا ناسزایی از دهانش بیرون آید، یا از خود بی‌خود شده، شما را کتک بزند، یا یک بار به شما دروغ بگوید و یا کاری کند که موردِ پسند شما نباشد. چنین لغزش‌هایی از هر مردی امکان دارد سر بزند. اگر بعداً دیدی که از کردار خویش پشیمان شده، او را ببخش و موضوع را فراموش کن. اگر عذرخواهی کرد، عذر او را بپذیر. اگر پشیمان شده، اما عذرخواهی نمی‌کند، در صدد نباش جرم او را اثبات کنی؛ زیرا به شخصیت او لطمه وارد می‌شود. ممکن است درصدد تلافی برآید و خطاهای شما را دنبال کند. ممکن است کارتان به نزاع و جدال و حتی جدایی بکشد؛ اما اگر سکوت کردی و خطایش را نادیده گرفتی، در شکنجه وجدان قرار می‌گیرد و یقیناً از کردار خویش پشیمان خواهد شد، آن گاه شما را زنی‌باگذشت، فهمیده، فداکار و عاقل می‌داند و می‌فهمد که به زندگی و خانواده و همسرت علاقه‌مند هستی، قدر تو را می‌داند و محبتش به تو چند برابر خواهد شد.

رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرماید:

زن بد، عذر شوهرش را نمی‌پذیرد و خطاهایش را نمی‌بخشد.[1]

آیا حیف نیست که زن آن قدر کم گذشت باشد که یک خطای جزئیِ شوهرش را نتواند تحمل کند و به این دلیل، پیمان مقدس زناشویی را برهم بزند؟ به این داستان توجه کنید:

زنی به رئیس دادگاه حمایت از خانواده گفت: شوهرم پیش از ازدواج به من نگفت که خدمت سربازی را انجام نداده و این موضوع را از من مخفی کرده بود. چند روز پیش متوجه شدم که به همین زودی باید به خدمت سربازی برود و من نمی‌توانم با مردی که به من دروغ گفته، زندگی کنم.[2][3]


[1]. بحارالأنوار، ج 103، ص 235
[2]. روزنامه اطلاعات، 10 آبان 1354
[3] امینى، ابراهیم، همسردارى، 1جلد، بوستان کتاب (انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى حوزه علمیه قم) - قم، چاپ: بیست و نهم، 1389