یکی از آثار و فواید نماز، نظافت و آراستگی است. قبل از آغاز نماز، باید مقدمات آن صحیح باشد، وگرنه نماز، باطل است. از جمله این مقدمات، ضرورت پاک و مطهر بودن انسان نمازگزار است، مثل غسل و شست و شوی بدن (در مواقع لزوم) وضو و پوشیدن و بر تن کردن لباس پاک و غیر غصبی. لذا علاوه بر وجوب برخی مقدمات نماز از مستحبات آن نیز پوشیدن لباس پاکیزه و تمیز، عطرزدن و انگشتر عقیق به دست کردن می‌باشد.
این عوامل پاکیزه‌ساز، باعث می‌شود که انسان در فضایی تمیز و معطر، حالت عروج به خود بگیرد و در گفت و گو با خالق یکتا، بهره‌های معنوی ببرد.
وضو و غسل و بر تن کردن لباس‌های پاک، نظافت را به همراه می‌آورد و رعایت مستحبات دیگر نماز، مثل عطر زدن، انگشتر عقیق به دست کردن و پوشیدن لباس روشن و زیبا، آراستگی را به همراه دارد.
این همه تأکید بر نظافت و آراستگی در اسلام، از آن روست که آراستگی ظاهری، عامل مهمی در جذب افراد به ارزش‌هاست. فرد مؤمن و نمازخوانی که می‌خواهد دیگران را با عملش به ارزش‌های الهی فرا خواند باید در حد امکان، شکل ظاهریش آراسته باشد. روان‌شناسان این امر را عاملی مؤثر در کارآیی پیام و جذب دیگران می‌دانند و همین آراستگی، حالت و وضعیتی است که خداوند متعال آن را دوست دارد. امام صادق علیه‌السلامفرمود:
خداوند، زیبایی و خودآرایی را دوست می‌دارد و ناداری و گدامنشی را مبغوض می‌دارد.[1]
[1]. همان، ج76، ص300، ح8 ؛ حر عاملى، وسائلالشیعه، ج5، ص7، ح9: «إنّ اللّه یحبّ الجمال و التجمّل، و یُبغِض البؤس و التباؤس».