جابر بن عبداللّه انصاری از پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل می‌کند که آن حضرت فرمود:
ای مردم! بر شما باد نماز، که ستون دین شماست. بکوشید تا رنج بیداری شبانه را به خاطر ادای نماز تحمل کنید و خدا را فراوان به یاد آورید تا گناهانتان را بزداید. بدانیدکه مثل این نمازها چونان نهری است که از برابر خانه شما بگذرد و شما هر روز پنج نوبت، خویشتن را در آن بشویید. هم‌چنان که با آن شست و شوهای مداوم از هرگونه چرکی پاک می‌شوید، با مداومت بر نمازها نیز از گناهان پاک می‌شوید.
ای مردم! هیچ بنده‌ای نیست جز آن‌که ریسمانی چند بر او گره خورده است؛ چون دو ـ سوم از شب گذشت و یک سوم آن باقی ماند، فرشته‌ای نزدش می‌آید و می‌گوید: برخیز و یاد خداکن که صبح نزدیک است. اگر آن بنده خدا تکانی به خود داد و به یاد خدا افتاد یک گره از وی باز شود و اگر برخاست و وضو ساخت و به نماز پرداخت، گره‌های دیگر یکی پس از دیگری از تن وی گشوده شود تا بدان گاه که با دیدگانی روشن و قلبی شادمان به میدان گاه صبح درآید.[1]
[1]. شیخ طوسى، تهذیب الاحکام، ج2، ص237، ح7؛ حر عاملى، وسائل الشیعه، ج3، ص7، ح3:قال الصادق علیهالسلام: «...قال رسول اللّه صلىاللهعلیهوآله لو کان على باب دار أحدکم نهر و اغتسل فی کلّ یوم منه خمس مرّات أکان یبقى فی جسده من الدرن شی؟ قلت: لا. قال: فإنّ مثل الصلاة کمثل النهر الجاری کلّما صلّى صلاة کفّرت ما بینهما من الذنوب...».