مرد نیاز به محبت دارد
همه انسان‌ها تشنه دوستی و محبت هستند و دوست دارند که محبوب دیگران باشند. دل انسان به محبت زنده است. کسی که بداند محبوب دیگران نیست خود را بی‌کس و تنها می‌شمارد و همواره پژمرده و افسرده است. خانم محترم! همسر شما هم از این احساس غریزی به دور نیست. او نیز تشنه عشق و محبت است. پیش از ازدواج، از محبت‌های بی شائبه پدر و مادر برخوردار بوده، اما از آن هنگام که با هم پیمان زناشویی بستید، خود را در اختیار شما قرار داد و انتظار دارد محبت‌های آنان را از سوی شما نیز ببیند و از صمیم قلب دوستش بدارید. رشته دوستی را از همه بریده و به تو پیوند داده است و انتظار دارد که شما به تنهایی، به اندازه همه دوستش داشته باشید. شب و روز برای آسایش و رفاه شما زحمت می‌کشد و حاصل دست‌رنج خویش را تقدیم شما می‌کند. او شریک زندگی و مونس دایمی و غم‌خوار واقعیِ شماست. حتی از پدر و مادرتان نیز بیش‌تر به سعادت و خوشیِ شما توجه دارد.
قدر او را بدانید و از صمیم قلب دوستش بدارید. اگر او را دوست داشته باشی، او هم به شما علاقه‌مند خواهد شد؛ زیرا محبت، یک پیوند دوطرفی است و مهربانی و اظهار محبت واقعاً اعجاز می‌کند.
اگر محبت دوطرفه شد، بنیان زناشویی استوار می‌شود و خطر جدایی از بین می‌رود.
مغرور مشو که شوهرم با یک نگاه، به من علاقه‌مند شده است و عشق او همیشه پایدار خواهد ماند؛ زیرا عشقی که با یک نگاه بیاید دوامی نخواهد داشت. اگر می‌خواهی عشق او پایدار بماند با محبت‌های دایمی، آن را برای خود نگاه دار. اگر شوهرت را دوست بداری، همواره دلش شاداب و خرّم، در کسب و کار دل‌گرم، به‌زندگی علاقه‌مند و در همه کارها موفق خواهد شد. او اگر بداند که واقعاً محبوب همسرش است، حاضر است برای تأمین سعادت و رفاهِ خانواده‌اش تا آن جا که در توان دارد، فداکاری و کوشش کند. مردی که کمبود محبت نداشته باشد، کم‌تر اتفاق می‌افتد که دچار بیماری‌های روحی و ضعف اعصاب گردد.
خانم گرامی! اگر شوهرت بداند که دوستش نداری از تو دل‌سرد می‌شود، به‌زندگی و کسب و کار بی‌علاقه می‌گردد، گرفتار پریشانی و بیماری‌های روانی می‌شود، از خانه و زندگی فرار می‌کند و در میدان زندگی سرگردان می‌گردد و ممکن است از ناچاری به مراکز فساد پناه ببرد. چنین شخصی با خود فکر می‌کند که چرا باید زحمت بکشم و حاصل دست‌رنجم را به افرادی تقدیم کنم که دوستم ندارند. بهتر است دنبال عیاشی و خوش‌گذرانی بروم و برای خودم دوستان واقعی پیدا کنم.
خانم محترم! رشته محبت را به گردن شوهرت بینداز و بدین وسیله او را به سوی خانه و خانواده جذب کن. ممکن است همسرت را قلباً دوست بداری، اما این مقدار کافی نیست، بلکه باید آن را به زبان بیاوری بلکه باید از رفتار و گفتار و حرکاتت آثار عشق و علاقه نمایان باشد. چه اشکالی دارد که گاه گاه بگویی: عزیزم! واقعاً تو را دوست دارم؟ و یا اگر از سفر آمد، لباس نو یا دسته گلی تقدیمش کنی و بگویی: چه خوب شد که آمدی، دلم برایت تنگ شده بود. وقتی در سفر است، برایش نامه بنویس و از فراق و جدایی او اظهار دل‌تنگی کن. اگر دیرتر از زمان معمول به خانه آمد اظهار کن: در انتظار آمدنت بودم و از دیر آمدنت نگران شدم.
در غیابش نزد دوستان و خویشان از او تعریف کن و اگر کسی خواست از او بدگویی‌کند، از همسرت دفاع کن. هر چه بیش‌تر به او اظهار عشق و علاقه کنی، بیش‌تر به تو علاقه‌مند می‌شود و در نتیجه، پیوند زناشوییِ شما مستحکم‌تر شده و خانواده خوش‌بخت‌تری خواهید داشت.
شکسپیر می‌گوید: آن چه در زن قلب مرا تسخیر می‌کند مهربانیِ اوست نه روی زیبایش. من زنی را بیش‌تر دوست دارم که مهربان‌تر باشد.
خداوند بزرگ در قرآن کریم به محبت و علاقه‌ای که بین زن و شوهر وجود دارد، اشاره فرموده‌و آن را از نشانه‌های قدرت خویش شمرده است:
یکی از آیات خدا این است که برای شما از جنس خودتان همسرانی آفرید تا با آنان انس بگیرید و میان شما دوستی و مهربانی نهادو ....[1]
حضرت امام رضا علیه السلام می‌فرماید:
بعض زن‌ها برای شوهرشان بهترین غنیمت هستند، زنانی که به شوهرشان اظهار عشق و محبت کنند.[2]
پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرماید:
بهترین زنان شما، زن‌هایی هستند که دارای عشق و محبت باشند.[3]
امام صادق علیه السلام نیز می‌فرماید:
وقتی کسی را دوست داری، به او خبر بده.[4]
[1]. روم( 30) آیه 21
[2]. مستدرک الوسائل، ج 2، ص 532
[3]. بحارالأنوار، ج 103، ص 235
[4]. همان، ج 74، ص 181