پایگاه اطلاع رسانی آیت الله ابراهیم امینی قدس سره

سفارش اهل بيت‏

سفارش اهل بیت‏

پیامبر گرامى‌ اسلام در دوران رسالت خویش همواره و با عبارت‏هاى‌‏ مختلف مانند: محبت، مودت، حب و غیره سعى‌ داشت توجه مسلمانان را به سوى‌ اهل بیت جلب نماید. به عنوان نمونه:

ابن عباس گفت: وقتى‌ آیه‏ «قُلْ لاأَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلّا المَوَدَّةَ فِى‌ القُرْبى‌‏» نازل شد بعض اصحاب عرض کردند: یا رسول اللّه! اینان که خدا به مودت آنان امر کرده چه کسانى‌ هستند؟ فرمود: على‌ و فاطمه و فرزندان این دو.[1]

ابن عباس نقل کرده که رسول خدا صلى‌ الله علیه و آله فرمود: بنده خدا در قیامت قدم برنمى‌ دارد جز این که از چهار چیز از او سئوال مى‌‏شود: از عمرش که آن را در چه راهى‌ صرف کرده و از بدنش که در چه راهى‌ به کار گرفته، و از مالش که از چه راهى‌ کسب کرده و در چه راهى‌ هزینه کرده و از محبت اهل بیت.[2]

ابن عباس از پیامبر نقل کرده که فرمود: مثل اهل بیت من مثل کشتى‌ نوح است، هر کس بر آن سوار شد نجات یافت و هر کس بدان چنگ زد رستگار شد و هر کس از آن تخلّف نمود غرق شد.[3]

منظور پیامبر از این قبیل احادیث تنها اظهار محبت ظاهرى‌ و زبانى‌ و حتى‌ علاقه قلبى‌ فقط نبوده، این که ارزش اجر و مزد رسالت قرار گرفتن را ندارد، شأن پیامبر بالاتر از این است که از مسلمانان بخواهد به فرزندان من‏ احترام بگذارید و آنان را دوست بدارید، بلکه منظورش ترغیب و تحریص مردم به پیروى‌ از اهل بیت و درس دیندارى‌ از آنان آموختن است. چنان که حدیث سفینه بالصراحه بر آن دلالت دارد.[4]

 

 

[1]. غایة المرام، ج 3، ص 233: ابن عباس قال: لمّا نزلت« قُلْ لاأَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلّا المَوَدَّةَ فِى‌ القُرْبى‌‏» قالوا، یا رسول اللّه من هؤلاء الذین یأمرنا اللّه بمودّتهم؟ قال: علیّ و فاطمة و أولادهما.

[2]. همان، ص 92: ابن عباس قال: قال رسول اللّه: لا تزول قدما عبد یوم إلقیامة حتى‌ یسألُ عن أربع: عن عمره فیما أفناه، و عن جسده فیما أبلاه، و عن ماله فیما أنفقه، و من أین اکتسب، و عن حبّنا أهل البیت.

[3]. ذخائر العقبى‌، ص 20: ابن عباس قال: قال رسول اللّه صلى‌ الله علیه و آله: مثل أهل بیتی کمثل سفینة نوح من رکبها نجا و من تعلقّ بها فاز، و من تخلّف عنها غرق.

[4] امینى‌، ابراهیم، امامت و امامان علیهم السلام، 1جلد، موسسه بوستان کتاب (مرکز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامى‌ حوزه علمیه قم) - قم، چاپ: اول، 1388.