نگارنده عنایت و اهتمام برخى نهادها؛ مانند ستاد احیاى امر به معروف و نهى از منکر و دیگر گروهها و نهادهاى مردمى را در تلاش براى اجراى این امر مهم و تألیف برخى کتابهاى مربوط را انکار نمىکنم بلکه جدا از آنها سپاسگزارم، ولى این مقدار را در جبران مافات و حلّ این معضل دینى ـ فرهنگى کافى نمىدانم؛ به ویژه در نظام مقدس جمهورى اسلامى که باید اجراى کامل این فریضه دینى را در رأس برنامههایش قرار دهد. نگارنده از سالها قبل از وضع موجود رنج مىبردم و گهگاه در این باره سخن مىگفتم و قصد داشتم در فرصتى مناسب در این مسئله مهم تألیفى سامان دهم. ولى متأسفانه توفیقى پیدا نشد، اما اخیرا به فکر افتادم که از سخنرانىهایم با این موضوع در خطبههاى نماز جمعه استفاده کنم، هرچند اینها را کافى نمىدانم ولى «ما لایدرک کلّه لایترک کله». مسئله را با یکى از فضلا (حجهالاسلام والمسلمین آقاى حاج شیخ محمود شریفى ـ مدیر پژوهشکده امر به معروف و نهى از منکر) ـ در میان گذاشتم که مورد قبول واقع شد. سپس نوار خطبهها و یادداشتهاى مربوط را در اختیارشان قرار دادم. مجموعه حاضر، محصول زحمات نامبرده و همکارانشان در پژوهشکده یاد شده ـ وابسته به ستاد احیاى امر به معروف و نهى از منکر ـ است، که از این عزیزان تشکر مىکنم.
در پایان باید اعتراف کنم این نوشتار کوتاه در حدى نیست که حقّ این فریضه عظیم و فراموش شده را ادا کند. به امیدى که دانشمندان و صاحبنظران دلسوز با بررسى کامل مسائل مربوط و علل و عوامل متروک ماندن آن، راهکارهاى حساب شده و دقیقى براى احیاى این فریضه بزرگ ارائه کنند و کتاب یا کتابهاى کامل و جامعى را تألیف کرده، در اختیار خوانندگان قرار دهند.
قم ـ شهریور 1391 ابراهیم امینى